Dla osób, które nie mają dzieci, chodzenie spać nie jest wyjątkowym wydarzeniem. Jeśli jednak mamy malucha, którego trzeba o odpowiedniej porze przygotować do snu okazuje się, że potrafi być to naprawdę skomplikowane. Warto wiedzieć i pamiętać o tym, że dzieci w różnym wieku wykazują różne potrzeby. Przyjrzyjmy się zatem, na co zwrócić uwagę u małych dzieci, kiedy przychodzi pora spania.
Noworodki
Pora spania noworodków zwykle nadchodzi dużo później niż u ich opiekunów. Cóż, trzeba wykazać się anielską cierpliwością i wyrozumiałością, kiedy będąc już bardzo zmęczonym, trzeba jeszcze zajmować się maleństwem. Zwykle najdłuższy okres czuwania u noworodków występuje między godziną 18, a 23. Potem (na szczęście) następuje najdłuższy czas spania, zatem warto również wtedy położyć się, aby wypocząć, zanim maluch się obudzi. W skrócie:
● Czas spania występuje pomiędzy 23, a 12 w południe.
● Nie staraj się uśpić dziecka, które nie jest senne. Jeśli w ciągu 30 minut dziecko nie zaśnie, odpuść, odpocznij i zrelaksuj się, zamiast wpadać we frustrację.
● Czas spania nie zawsze wypada o tej samej porze. Jedną noc dziecko prześpi, a kolejnej zdrzemnie się pół godziny. To zupełnie normalne.
● Noworodki nie wymagają ścisłej rutyny, jednak warto przestrzegać ogólnego porządku działań.
● Kiedyś Twoje dziecko nauczy się zasypiać samo, jednak na razie nie jest na to pora.
Rozwiązywanie problemów
Jak widać, przy noworodkach należy uzbroić się w cierpliwość. Jeżeli jednak jest druga w nocy, a ono nadal nie śpi-nie jest to naturalne. Zwróć uwagę, czy nie zabierasz wieczorem dziecka w hałaśliwe miejsca. Powinno mieć czas na wyciszenie się. Zadbaj o jego komfort — odpowiednią temperaturę, pomasuj je, sprawdź, czy ma suchą pieluszkę, pokołysz, utul. Wspomóż się białym szumem – przypomina dziecku dźwięki, które słyszało będąc jeszcze w brzuchu, dlatego ułatwia mu zasypianie. Pamiętaj też, że jeżeli już długo nie śpi, być może jest tak zmęczone, że paradoksalnie z tego powodu nie może zasnąć.
Dlaczego wcześniej = lepiej?
Może się zdarzyć, że rytm dobowy dziecka nie pokrywa się z typowym rytmem dobowym dorosłego. Owszem przesypia dłuższy czas, ale zasypia o 1-2 w nocy, a budzi się koło południa. Jak sobie z tym poradzić? Budź dziecko o 15 minut wcześniej, niż zwykle wstaje. W ten sposób szybciej będzie zmęczone. W ten sposób stopniowo, można przesunąć godziny pójścia spać i pobudek.
Dlaczego tak robić? Po pierwsze — jest to wygodniejsze dla Ciebie. W nocy niewiele będzie osób chętnych do pomocy przy dziecku. Z kolei rano, gdy znajdą się (wyspani) chętni, dzidziuś będzie słodko spał… Po drugie — jeżeli niemowlę pójdzie spać od „sensownej” porze, Ty i Twój partner będziecie mieli czas tylko dla siebie. Dzieci są świetne, jednak potrzebny jest również czas tylko dla rodziców. Trzecia kwestia dotyczy tego, że im dziecko jest starsze, wcześniej wstaje. Nie jest to zależne wyłącznie od godziny zaśnięcia. Jeśli nie nauczysz go zasypiać o wcześniejszej porze, będzie stopniowo spać coraz krócej — niestety ze stratą dla jego prawidłowego rozwoju.
Dzieci od 3-4 miesiąca, do roku
Przeżyliście pierwsze kilka miesięcy z dzieckiem — gratulacje! Na pewno bywało ciężko, ale teraz powinno być łatwiej, zwłaszcza w kwestii usypiania. W skrócie:
● Godziny spania dziecka przypadają na noc (to nie takie oczywiste dla rodziców, których noworodki zasypiają przed świtem)
● Dziecko zasypia wcześniej. Zwykle jest to 21, ale jeśli śpi w dzień tylko raz, lub dwa razy, może to być też 19.
● Z tego wynika kolejny punkt — jeżeli chcesz, by dziecko zasypiało wcześniej, zrezygnuj z popołudniowej drzemki. Staraj się po godzinie 16 nie stwarzać mu warunków sprzyjających zasypianiu.
● Zadbaj o rutynę. Dzieci w tym wieku już potrzebują zachowywania codziennych schematów. Kąpiel jest dobrym przygotowaniem do snu, więc zwykle kolację daje się wcześniej. Po myciu pielęgnacja, ubieranie, czytanie książeczki i kładzenie do łóżka
● Dziecko powinno być przyzwyczajone do zasypiania w tym samym miejscu. Nie stoi to jednak na przeszkodzie, by po zaśnięciu np. przenieść je z łóżka rodziców, do własnego łóżeczka.
● To również odpowiedni czas, by uczyć dziecko samodzielnego zasypiania. Zadbaj jednak, by odbyło się to w czasie, gdy dziecko jest na to gotowe.
Maluchy i przedszkolaki
● Starsze dzieci powinny chodzić spać między 18:30, a 20:00.
● Dzieci w tym wieku powinny zasypiać same. Jeżeli budzą się w nocy, to zwykle znaczy, że rodzice je usypiają, a gdy maluch zapadnie w sen, opuszczają jego łóżeczko. Dlatego ważne jest, by utulić dziecko, ale opuścić je zanim zaśnie.
● Należy teraz odróżnić pojęcie „pójścia do łóżka” i „zasypiania”. Musisz ustalić granice tak, by dziecko wiedziało, że jest czas pójścia do łóżka. Czas spania już zależy w tym momencie bardziej od dziecka – ważne, by było już w łóżku. Jeśli jednak wierci się i mówi do siebie przez godzinę, oznacza to, że albo położone zostało zbyt wcześnie, albo zbyt późno i jest przemęczone. Może się okazać, że dziecko potrzebuje czasu na wyciszenie się i zaśnięcie. To również jest coś, czego trzeba się nauczyć!
Więcej o drezmkowych poradach przeczytasz TUTAJ.